Jongen van glas

Kun je niet blijven zoals toen
En niet zo losgemaakt van mij
Als we bevriezen in de tijd
Dan blijf je altijd dichtbij

Siem is niet van glas. Dat weet hij zeker, want hij knapt niet als hij in zijn arm knijpt. Als hij stampt op de grond, blijven zijn voeten heel. Toch moet hij van zijn moeder altijd binnen blijven. Binnen achter het glas. Wat als hij buiten kou vat? Of struikelt over de stoeprand? Dan kan zijn moeder al zijn stukjes opvegen. Binnen bij mama kan er gelukkig niets gebeuren. Niets. Helemaal niets.

Jongen van glas is een voorstelling over vrij zijn en veilig blijven. Over je dromen volgen en voorzichtig zijn. Over uit liefde, liefdeloze dingen doen.
Wat is de grens tussen verstandig voorzichtig en onnodig bang?